Saturday, August 18, 2012

Sulat na humihingi ng patawad

Sa taong may-ari ng aking puso,


          Alam ko, hindi ako perpekto kaya heto, nagkakamali. Sana ay hindi ka magsawa na patawarin ako sa mga paghihirap at sakit na nadudulot ko sa iyo. Hindi ko naman sinasadya to, pero sadya ata talagang dumadaan ang mga relasyon sa mga ganitong klase ng panahon. Pero nagpapasalamat pa rin ako, kahit papaano. Kasi dito tayo mas natututo at mas nauunawaan ang isa't isa.

          Mahal na mahal na mahal kita, at sana hindi ka namamanhid para hindi mo to maramdaman. Kasi ginagawa ko lahat ng kaya at alam ko, para lang mapasaya ka at mapawi ko ang lahat ng pagod na nararamdaman mo. 

          Alam mo heart, nagpapasalamat ako. Kasi kahit hindi ako yung taong perpekto, nandiyan ka parin at tinatanggap yung mga pagkakamali at kahinaan ko. At ikaw pa yung nagpapalakas sa akin, kaya ikaw ay malaking biyaya galing sa Diyos.

          Ngayon na napag-usapan na natin at nasolusyonan yung problema, nasa atin na ang gawa. Heart, gusto ko hawak-kamay parin tayo sa lahat ng nangyayari at posible pang mangyari, konektado man ito sa atin o hindi. Heart, sana magtuloy-tuloy ng maging smooth ang takbo ng relasyon natin para makapag-foucs tayo sa mga dapat gawin at may ngiti sa ating labi araw-araw.

          Bilang asawa mo, babaguhin ko lang yung mga ayaw mo sa akin at mananatili parin ako sa pagmamahal at pag-aalaga ko sayo, kasi mahal na mahal kita e. Hindi ko kakayanin na mawala ka sa akin, kahit isang minuto lang.

          Mahal na mahal na mahal kita.

Nagmamahal,


Sunday, February 26, 2012

Kasama kang tumanda

Sa bilyon-bilyong tao sa mundo,
Sa bilang ng mga batang pinangak bawat minuto,
Sa bigat na ng kanin na kinain mo,
Sa dami na ng taong nakasalubong mo,
Sa dami na ng taong nakasalamuha mo,
Sa dami na ng taong nakasabay sa lrt paguwi mo,
Sa bilang ng FB friends mo,
Sa iba't-ibang klase ng babae
at sa laki ng mundo...
Biruin mo! Nahanap mo 'ko. 
Sabi nga ng DOT, "It's more fun in the Philippines!"

Sinong mag-aakala
na ikaw at ako'y magkakatugma,
Isang mejo matanda at isang umaastang bata
Dahil dun...
Para tuloy akong nagkaroon ng pangalawang Papa.
Pero alam mo, ako'y masaya
Kasi tayo'y nagtagal, kaht may mga pagkakaiba.
Dun naman ako napapangiti,
na sa pagkakaiba, ako parin ay iyong nakikiliti.

Mapaluzon at Visayas man,
Kalupaan at Kalawakan
Silangan at Kanluran,
Timog at Kahilagaan,
Kahit tayo'y hindi pinaglalapit,
ang pagmamahal mo sakin ay nakakapit.
Buti na lang at inimbento ang globe,
"Make it your way",
kaya go lang ng go.







Sa mga panahong tila madilim,
ang mga problema'y tila patalim.
Pasalamat tayo angjan ang Diyos,
na siyang sentro ng ating relasyon.

Ngayon, ako'y nagpapasalamat
na kahit ang tiwala mo na ay may lamat,
tayo ay nagtagal,
kasi ako'y walang sawang minamahal.
Ako'y naluluha,
habang ginagawa itong tula, kasi abot langit ang saya,
na ikaw ay binigay na biyaya.

Sana hanggang pagtanda, tayo parin,
gigisingin kita, pag kakain na,
iki-kiss kita, pag ikaw ay lalabas na,
mamasahe kita, pag ikaw ay pagod na,
pagluluto kita, pag ikaw ay gutom na,
ihehele kita, pag ikaw ay antok na,
aalagaan mo ko, pag masama ang pakiramdam,
sasamahan kita, pag gusto mo ng kasama
O kay sarap isiping, kasama kang tumanda.

Ilang gabi kong pinagdasal ang araw na to,
sa wakas ay nagkatotoo..
Sana'y madami pang beses ang dumaan na ganito.
Para hindi lang dalawang beses mong maririnig...

Happy Anniversary, Heart!
I love you so much. :)



Friday, February 24, 2012

Non-fiction: Feeling of getting old

          We cannot hide from the fact that we'll going to reach that age, when our hair turns white, when the face gets wrinkles, when the bone gets weak, when we ourselves get weak too.
When I get to that age, how would I feel?

          It is in the old age when you have to face the last years of life. It is in this stage when you feel your capabilities gets down. It is in this time when you can't picture doing the same stuffs you had done from the past.

          I was inspired to do this article, when my grandmother asked me to cut her nails for her. Her hair turned white, wrinkles on the face, walks and talks slowly and can not clearly recognize or face from a far.

          She has six children, three are alive and the other three are dead, including my father. She lives with us, so we as her grandchildren, takes good care of her. She can still take a bath alone, eat alone, carry her bag alone and go to the doctor without too much assistance.

          But what I really see in her situation is the fact that her three children are not with her to repay the things she gave her children when they were young. When her grandchildren are out, she's alone, which makes me sad and think in a way. I ask myself a question, "When I get old, will I experience it too?".

          When I get home and she's alone, she's lying in her bed and put herself to sleep. I am afraid that when I get old, I'd feel alone. Is this the feeling when we get old and our husband died? That forever until our last breath, our children will be away from us and we'd stick with our grandchildren.

          When everybody is busy at home, she eats alone when she feels hungry. Her food is readily served for her, she only needs to sit and chew the food. I again ask myself a question, "When I get old, will I be eating alone when everybody is busy?"

          A moment also when I see her alone is when every family member will be going out, for example, in the mall, she'll be the one looking after the house and going to open the door when we get  back. I asked myself, "When I get old, will I be doing those things also?"

          A situation I observe when she talks to her children is that, they shout at her and acts like she is not their mother. When my grandma ask a simple question, they apply sarcasm. Then I asked myself again, "When I get old, will my children be shouting at me again like their slave?"

          When my grandmother don't seem to help in the house, I asked myself, "When I get old, will they look at me like an invisible person?"

          But one thing I notice is when her grandchildren and great grand children do anything she ask. I asked myself again, "When I get old, will my grandchildren be doing this to me?"

          I'm still 20 but at this young, seeing the situation... I'm afraid to get old.